Tollend valt ze naar beneden, in de peilloze diepte van het complete niets. Ze knijpt haar ogen dicht en schreeuwt. De echo ervan kaatst tegen de wanden van haar hoofd. Als ze haar ogen opent, staat ze op een pad omgeven door ondoordringbare heggen, die dreigend boven haar uittorenen. Ze begint te lopen en komt …
“Wat wil je?” vraagt de Dood, en je antwoordt automatisch: “Ik wil leven.”Je ademt in. Leven. Er zijn. Al het andere lijkt ver weg, en even ben je stil, terwijl in het huis naast je een hond blaft en de wind aan je raam rammelt. “Wie ben je?” vraagt de Dood na een tijdje. Deze …
Ik loop. Zet de ene voet voor de andere. Mijn ogen scannen continu de ondergrond op keien, boomwortels of andere oneffenheden. Dauwdruppels op mijn jas. De geur van bos in mijn neus. Achter me hoor ik mijn vader. Zijn voeten die net een ander ritme aanhouden dan de mijne. Zijn ademhaling die steeds luider en …
Hoera, een diploma! Ik mag me vanaf heden gediplomeerd vertaler Duits noemen. Ik heb daarmee naast mijn 2 Masters of Science en een Bachelor of Science ook een Bachelor of Arts in de wacht gesleept. Niet dat het erg cool is om over je diploma´s op te scheppen.“Jij was vroeger zeker zo´n vreselijk kind dat …
Ik ben weer thuis. Na vier maanden buitenland, waarvan twee in Granada en twee in Berlijn, is het fijn om te constateren dat ons huis er nog staat, de katten nog leven en het eigen bed toch het allerlekkerste slaapt.Thuiskomen blijkt echt een werkwoord te zijn. Nog steeds ben ik druk bezig met thuiskomen. Met …
Berlijn, de stad van hippe mensen. Ik sta in een lange rij voor de club. Voorzichtig bekijk ik de mensen om me heen. Wat hebben ze aan? Hoe dragen ze hun haar? Dan bedenk ik me ineens dat ik misschien toch andere schoenen had moeten kopen. Behalve mijn inmiddels afgetrapte gympen en hardloopschoenen paste niets …
De vele gezichten van Berlijn en wat ze te vertellen hebben Lees verder »
Ik keek er al weken naar uit: mijn vriendinnen zouden een paar dagen langskomen in Granada. Ik keek er zelfs zo erg naar uit dat ik me bijna afvroeg of ik niet beter gewoon naar huis kon gaan. Ondertussen had ik al veel voorpret. Bij elke plek of activiteit die ik leuk vond, dacht ik …
Ik sta in de rij voor het damestoilet in een club waar het rond 5 uur ’s nachts inmiddels afgeladen vol is. Er is maar één toilet beschikbaar. Langzaam zie ik hoe zich in de rij allemaal groepjes vrouwen vormen. Het groepje voor me discussieert luidkeels en met grote gebaren, terwijl ze af en toe …
Over plassen en werken als intersubjectieve realiteit Lees verder »
Alweer bijna drie weken onderweg in mijn zogenoemde sabbatical… de tijd vliegt. Het voelt nog heel erg als een vakantie met als enige verschil dat je de must-sees van de bestemming er niet binnen een week doorheen hoeft te jassen. En in plaats van heel binnenkort de koffers weer te moeten pakken, mogen we nog …
Ik droomde vannacht dat mijn laatste werkdag was aangebroken. Ik ging daarom naar kantoor om mijn laptop in te leveren. Het gebouw was helemaal vervallen. Ik stapte door de lege gangen die ondergelopen waren met water. De tl-lichten knipperden onregelmatig en onheilspellend. Gek genoeg deed de printer het nog wel. Die was met oorverdovend kabaal …
