Van vleeseter naar vegan: mijn ervaringen

Vegan food is er vandaag de dag steeds vaker te vinden. Supermarkten hebben plantaardige melk en vegan vleesvervangers in de schappen liggen en de meeste restaurants hebben vegan gerechten op de kaart staan. Waar je voorheen nog een excentriekeling was, kun je je met deze ‘lifestyle’ inmiddels onder de hippe mensen rekenen. Ook ik probeer steeds meer een vegan dieet aan te houden. Ik neem je graag mee in mijn ontdekkingsreis van vleeseter naar vegan en mijn worstelingen daarbij.

Van vleeseter naar vegetariër

Ik heb zo’n twee jaar geleden besloten om vegetariër te worden. De Amerikaanse schrijver Jonathan Safran Foer gaf me met zijn boek ‘Dieren eten’ het laatste zetje dat ik nodig had. Door te stoppen met vlees eten hoop ik een bijdrage te kunnen leveren aan de klimaatverandering en het dierenwelzijn. Toen ik dit besluit eenmaal genomen had, viel het me eigenlijk helemaal niet zwaar om geen vlees en vis meer te eten. Het internet staat vol met lekkere recepten en ook putte ik veel inspiratie uit vegetarische kookboeken. Ik besloot wel een voedingssupplement te nemen, om te voorkomen dat ik tekorten zou oplopen. Omdat ik vrij fanatiek hardloop, was dat in eerste instantie toch wel een zorg. Ondertussen zorgde ik ervoor dat ik voldoende eiwitten at, met name na het sporten. Met een eitje en regelmatig wat kwark of yoghurt kon ik die eiwitten prima aanvullen.

Van vega naar vegan

van vleeseter naar vegan Rebelinda

Ondertussen begon ik me steeds meer te verdiepen in de thema’s klimaatverandering en dierenwelzijn. Ik besefte daardoor dat dierlijke producten, zoals eieren en zuivel eigenlijk net zo slecht zijn voor de aarde en dat ook hier het dierenwelzijn vaker wel dan niet in het geding is. Maar sporten zonder dierlijke voeding? Ik kon het me niet voorstellen. Totdat ik het boek las van de vegan ultraloper Scott Jurek. Behalve dat het een ontzettend inspirerende sporter is, kun je na het lezen over zijn immense prestaties (hij rende 80 kilometer per dag, 6 weken lang!) niet langer ontkennen dat intensief sporten op een vegan dieet wel degelijk mogelijk moet zijn. Met deze geruststelling startte ik daarom een paar maanden geleden met de Vegan Challenge.

Mijn ervaringen met de Vegan Challenge

De Vegan Challenge beviel me goed. Een maand lang wordt je geholpen en geïnspireerd om een vegan dieet uit te proberen. Een echte aanrader! Qua ontbijt hoefde ik me eigenlijk nauwelijks aan te passen. Ik at al geruime tijd havermout met plantaardige melk en fruit. Qua lunch en diner moest ik met name eieren en kaas van het menu schrappen. Ook een hoop koekjes en zelfs zoutjes verdwenen uit het boodschappenmandje. Dankzij de Vegan Wiki ging er werkelijk een wereld voor me open in hoeveel producten wel niet melkpoeder en dergelijke zit! Intussen ben ik veel meer pindakaas, noten, avocado’s en groente gaan eten. Ik slik aanvullend ook vitamine B12. Wat ik nog wel lastig vind, is het weerstaan van rijk met kaas belegde pizza’s. Ook met uit eten gaan smokkel ik nog wel eens. En als ik bij anderen eet, doe ik meestal ook niet moeilijk over roomboter, croissantjes of kaas.

Wees lief voor jezelf…

Eerst voelde ik me daar slecht over. Totdat ik het boek ‘We are the weather’ las van – jawel, daar is ‘ie weer – Jonathan Safran Foer. Daarin geeft hij aan dat er 4 dingen zijn die we kunnen doen om bij te dragen aan het klimaat:

  • geen auto rijden
  • geen kinderen
  • niet vliegen
  • geen dierlijke producten

In zijn boek focust Foer vooral op het laatste punt, omdat hij daarvan de meeste impact verwacht. Het mooie is dat Foer geen betweterig toontje aanslaat, maar zelf laat zien dat hij vaak worstelt. Zo bekent hij dat hij weleens na een lezing (over zijn boek nota bene) gezwicht is voor een broodje hamburger. Ik kan het enorm waarderen dat hij dat in zijn boek heeft opgenomen. Hij heeft er inmiddels vrede mee gevonden dat hij niet perfect is en heeft voor zichzelf als haalbaar doel gesteld dat hij qua ontbijt en lunch een vegan dieet volgt en zijn diners vegetarisch zijn. Sindsdien probeer ik ook lief te zijn voor mezelf . Ik draag mijn steentje bij aan klimaat en dierenwelzijn door geen auto te rijden, geen kinderen, zo min mogelijk vliegen en door thuis 99% vegan te koken en bij vrienden of tijdens etentjes buitenshuis soms iets vegetarisch te eten.

… en wees lief voor anderen

Daarbij veroordeel ik niemand en respecteer ik ieders bijdrage aan een beter klimaat. Ik geloof niet dat het erg inspirerend is om iemand boos aan te kijken vanwege zijn stukje vlees op zijn bord. Liever hoop ik bij iemand een zaadje te planten, zodat diegene bijvoorbeeld op het idee komt een dagje minder vlees te eten. Ook dat maakt verschil. Zeker, ik geloof dat er nog veel meer zal moeten gebeuren om het tij te keren, maar daar zal negativiteit niet veel aan bijdragen.

Welke bijdrage lever jij aan klimaat en dierenwelzijn?

2 reacties op “Van vleeseter naar vegan: mijn ervaringen”

  1. Leuke blog Linda!

    Je vegan verhaal is zo herkenbaar.
    Ookik ben o.a. door het boek van Scott Jurek en het goede en respectvolle voorbeeld van vrienden inmiddels vegetarisch en grotendeels vegan geworden.
    Alleen nog steeds op zoek naar een goede plantaardige eiwitbron. Natuurlijk veel kikkererwten en bonen, maar teveel hiervan geven me wel een erg opgeblazen gevoel. Nog tips?

    1. Thanks Florian! Ik haal enorm veel inspiratie uit de kookboeken van Henry Firth en Ian Theasby. Ik heb 2 boeken van ze:
      – Bosh! simpele recepten, ongelooflijke resultaten, helemaal plantaardig.
      – Speedy Bosh
      Naast recepten met peulvruchten vind je hier ook zeer gevarieerde recepten met eiwitbronnen als tofu, cashewnoten en jackfruit. Echt een aanrader en ervaring leert dat je er goed op hardloopt 🙂

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *